ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

11:19 π.μ.
Το φθινόπωρο μπήκε...αγαπημένη εποχή. Οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές,έκαναν γρήγορα αισθητή την παρουσία τους. Ο ουρανός με γκρίζα σύννεφα φτιάχνει μια μαγική εικόνα.
Η μέρα άρχισε να μικραίνει ένας σταθερός κύκλος που θα οδηγήσει στην καρδιά του χειμώνα!
Ας μείνω όμως εδώ Σεπτέμβριος νέα εποχή μια καινούρια αρχή...το παιδάκι μου θα παει προ νήπιο!
Πρώτη φόρα που θα τον αποχωριστώ αφήνοντας τον να χαράξει μια νέα πορεία ....νέες εμπειρίες στις οποίες πια δεν θα μαι παρόν! Αυτό είναι που μου φαίνεται τόσο περίεργο....
Οι σκέψεις γίνονται ένα  κουβάρι μέσα μου.
Φόβος αχός όλα μαζί...!Σκέψεις σκέψεις τριγυρίζουν στο μυαλό μου....αναρωτιέμαι του έδωσα όλα όσα χρειάζεται για το νέο του ξεκίνημα?
 Ήταν αρκετά αυτά που έμαθε μαζί μου?
Βαθιά μέσα μου είμαι σίγουρη ότι όλα θα ναι καλά...τον βλέπω τον ξέρω...όμως πάντα θα ανησυχώ!
Όσο για την προσαρμογή στην νέα μας καθημερινότητα έγινε ακριβώς αυτό που  περίμενα.
Δεν χρειάστηκε να τον τραβάω για να μπει μέσα ούτε να τον δω  ανασφαλή....
Μπήκε στον χώρο με αυτοπεποίθηση και μια αίσθηση σιγουριάς για αυτό που ξεκινάει.
Με αποχαιρέτησε βιαστικά και άρχισε την εξερεύνηση....
Ελπίζω αυτός ο ενθουσιασμός να μετατραπεί  σε ομαλή προσαρμογή για να αποφύγουμε αργότερα το πισωγύρισμα στο δεν "θέλω να πάω σχολείο".
Την δεύτερη μέρα σχεδόν με έδιωξε.....λέγοντας μου ότι τώρα πρέπει να πάω για δουλειά και να δουλέψω πολλές ώρες..
Φυσικά όταν ήρθε η ώρα να τον πάρω θύμωσε γιατί δεν ήθελε να φύγει...
Δεν βίωσα αυτό που έχω δει και έχω ακούσει ,να πηγαίνω  με το ζόρι το παιδί.Και ακόμη δεν χρειάστηκε  να γυρίσω  πίσω για να πάρω το παιδί που δεν μπορεί να σταματήσει να κλαίει.
Δεν δάκρυσα όταν έφυγα...δεν ένιωσα συγκίνηση..... Τα συναισθήματα μπερδεμένα πολύ μπερδεμένα....

Σήμερα το πρωί καθώς οδηγούσα προς τον παιδικό άκουγα τον γιο μου να μιλάει ασταμάτητα...
κάποια στιγμή που λέει
-Μαμά σε ευχαριστώ για τον παιδικό που μου βρήκες...είναι πολύ ωραίος περνάω καλά!
-Αλήθεια μωρό μου...
-Ναι μαμά είναι πολύ όμορφο το σχολείο μου!
Αλήθεια ποσό χαρούμενη γίνομαι όταν ακούω και βλέπω το παιδί μου να αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο την νέα αυτή αλλαγή στην ζωή του!
Και η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος παιδικός σταθμός ταιριάζει απόλυτα σε σένα μικρο μου...
Έψαξα πολύ και η τύχη μας βοήθησε!
Η χαρά και η γλυκιά σου αναμονή για την επόμενη μέρα με πλημμυρίζει χαρά..
Ακόμα δεν έχω κατανόηση πλήρως ότι αυτή η καθημερινότητα θα διαρκέσει για πολλά χρόνια ακόμα....Και η αλήθεια είναι ότι μου λείπει ήδη  ο μικρός μου θεατής  που με ακολουθεί παντού, και με ρωτάει συνεχώς  γιατί πως που και πότε...
Αυτό είναι μόνο η αρχή!
Άλλα η προσαρμογή δεν είναι μόνο για τους μικρούς  είναι και για τους μεγάλους.
Καλή αρχή σε σένα, σε μένα ,, σε εμάς...και σε όλα τα παιδιά που για πρώτη φορά θα περάσουν το κατώφλι ενός παιδικού σταθμού η σχολείου για πρώτη φορά!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.