Θα με ζεστάνεις μαμά;

Τα παιδιά είναι ο καθρέφτης μας.
Τα παιδιά δεν μαθαίνουν τόσο από εκείνα που ακούνε αλλά απο εκείνα που βλέπουν απο εκείνα που εισπράττουν.
Κάθε φορά που είμαι εγώ ήρεμη έχω ένα παιδί που πραγματικά με εντυπωσιάζει με την συμπεριφορά του.
Και κάθε φορά που εγώ είμαι σε δικό μου κόσμο με τα νεύρα μου και με τα προβλήματα μου, βλέπω ένα παιδί να φέρεται το ίδιο.
Μετά την άνοιξη μπαίνω σε νέους ρυθμούς. Προσπαθώ να ηρεμήσω και να απολαύσω τα αγόρια μου.
Σήμερα λοιπόν για ακόμα μια φορά το αγόρι μου με έκανε να φουσκωνω υπερήφανη το μέσα μου και να ξεχειλίζω απο ευτυχία αγάπη και συναισθήματα για τα οποία πολλές φορές δεν βρίσκω λέξεις.
Σήμερα αποφάσισα να φτιάξω τις ντουλάπες μου...
Η πολύτιμη βοήθεια του δεν άργησε να φανεί..
-Μαμά σε βοηθάω γιατί δεν θέλω να κουράζεσαι...
Βάλαμε μουσική και αρχίσαμε, μαζί με τον μικρό να τραβάει τα πάνταω και να τα βάζει στο στόμα του ανεβάζοντας λίγο το επίπεδο δυσκολίας.  Καλά που έχει τον μεγάλο του αδερφό να τον προσέχει απο όλα!
Να τακτοποιεί να προσφέρει την βοήθεια του προτείνοντας  μου συνεχώς κάτι για να γίνει η ντουλάπα μου πιο καλή όπως είπε!
Τόση βοήθεια δεν την φανταζόμουν!
Ύστερα ζωγραφισμένα Ρολόγια άρχισαν να διακοσμούν το ψυγείο σε μια προσπάθεια να μάθει την ώρα!
Το βράδυ μετά την κλασσική ρουτίνα μπάνιο γάλα βούρτσισμα δοντιών και συν αντιβίωση και τα ρέστα μιας και τα δύο είναι άρρωστα ξάπλωσε στο κρεβάτι του..
-Μαμά θα με ζεστάνεις;
Την πρώτη φορά οταν μου το πε τον ρώτησα "κρυώνεις; Να βγάλω και μια κουβέρτα" η απάντηση ηταν "όχι μαμά είναι άλλο το κρύο αυτό που λεω"
Έτσι λοιπόν έμαθα όταν λέει θα με ζεστάνεις εννοεί να με αγκαλιάσεις να μιλήσουμε λίγο, και φυσικά το πιο γλυκό φιλί της καληνύχτας!
Είναι η αγκαλιά που ζεσταίνει το μέσα, την ψυχή. Είναι η αγάπη που δίνει την ζεστασιά και την ασφάλεια που αναζητάει τις στιγμές που θέλει κάπου να ζεσταθεί, να ηρεμήσει.
Έτσι όπως κάθε βράδυ ξάπλωσα δίπλα του για να τον "ζεστάνω".
Καθώς λοιπόν μιλούσαμε για τα δικά μας, μιας και το σπίτι μας έχει και άλλο ενα μέλος το οποίο αναζητούσε έντονα και αυτό την ζεστασιά του,ο μπαμπάς μας τον έφερε και τσουπ ενα ακόμα ανδρακι βρέθηκε στην αγκαλιά μου.
 Ο μπέμπης με συνοπτικές διαδικασίες άρχισε να θηλάζει αγνοώντας την δική μας συζήτηση.
Με την άκρη του ματιού μου στο σκοτάδι με την βοήθεια  ενός χαμηλού φωτισμού είδα τα χεράκια τους να ενώνονται κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου.
Ο μεγάλος αδελφός άρχισε τρυφερά να τον χαϊδεύει στο κεφάλι και να τον φιλάει τρυφερά...
-πώς νιώθεις αλήθεια για τον αδερφό σου τον ρώτησα;
-Νιώθω περήφανος και χαρούμενος...
Σκέφτομαι ότι θα είμαστε αγαπημένοι και θα παίζουμε , και θα τον προσέχω μην φάει καμία μπάλα στο κεφάλι όταν θα παίζουμε ποδόσφαιρο.
Θα τον προσέχω μην πέσει, και θα ναι πάντα το μωρό μου μαμά...
-Εγώ είμαι περήφανη για σένα του είπα. Μέσα μου ένιωθα τέτοια ευτυχία που άκουγα απο εκείνον  όλα όσα του λέω καθημερινά να τα λέει ο ίδιος σε άλλον ρόλο, αυτόν του μεγάλου αδερφού.
Όλα όσα του έδωσα απλόχερα τα προσφέρει τώρα εκείνος στον αδερφό του.
Με εντυπωσιάζει συνεχώς ο συναισθηματικός του κόσμος...
Η ωριμότητα και η ευαισθησία του.
Η Αγάπη που μου δίνει, σε βαθμό που πολλές φορές νιώθω τύψεις μήπως δεν είμαι αρκετή, μιας και μοιράζομαι ανάμεσα τους!
Τους κοιτάζω και γελάω όταν γελάνε συγκινούμαι όταν αγκαλιάζονται και ονειρεύομαι όταν ακούω τον μεγάλο να φτιάχνει ιστορίες με το τι θα κάνουμε όλοι μαζί για να περνάμε όμορφα!
Τα χεράκια τους παρέμειναν πιασμένα...
Καθώς ο Μορφέας ήταν σχεδόν έτοιμος να τα ταξιδέψει σε όνειρα γλυκά μιας ακόμα νύχτας..
-κοιμήσου μωρό μου σ αγαπώ πολύ πολύ...
-Καληνύχτα μαμά και σ αγαπώ έως ένα μέρος που δεν υπάρχει!