Βράδυ Σαββάτου

Είναι Σαββατόβραδο...
Στο κεφάλι μου κοσμεί ένας ωραιότατος κότσος αυτός της τρελής!
Η μπλούζα μου έχει λεκέδες από αλεύρι και λίγα ακόμα υλικά από το κέικ που φτιάξαμε!
Κάθομαι για λίγο στο τζάκι στην αγαπημένη μου γωνιά!
Το σαλόνι παρόλη την ησυχία του μιας και να μικρά κοιμούνται, μου υπενθυμίζει την γλυκιά τους ύπαρξη!
Υπάρχουν πολλά σκόρπια παιχνίδια... Που αρνούμαι να τα ξανά μαζέψω!
Το τζαμί που καθαρίσα το πρωί έχει αποτυπώματα από μικρά χεράκια...
Αχνό φαίνονται στον χαμηλό φωτισμό!
Μιλάω μόνη μου...Αυτό το σπίτι δεν θα μείνει ποτέ καθαρό πάνω από μέρα σκέφτομαι!
Χαζεύω στο facebook
Βλέπω διάφορα πόστ....
Με κρασιά...
Με βόλτες,  με πανσέληνο...
Σκέφτομαι πως έχω να βγω καιρό...
Τα κάποτε Σαββατόβραδα τελείωσαν χρόνια τώρα..
Σχεδόν δεν τα θυμάμαι!
Και οι φορες που θα βγούμε μετρημένες...
Και εκεί που προσπαθώ να θυμηθώ κάτι από τα παλιά...
Οι σκέψεις μου πηδάνε και σκέφτομαι πως δεν έχει νόημα!
Γιατί αν ήθελα πραγματικά να το κάνω θα το έκανα!
Τις σκέψεις μου διακόπτουν γρήγορα βήματα και κλάμα.
Ο μικρός τρέχει στην αγκαλιά μου!
Άραγε είδε κάποιο όνειρο κακό;
Ή απλά ξύπνησε που δεν με βρήκε κοντά του...
Η αγκαλιά μου είναι αρκετή για να σταματήσουν τα δάκρυα του!
Ένα χάδι που ηρεμεί και πάλι την ανάσα του.
Μία αίσθηση του πόσο σημαντική είμαι για αυτά τα πλάσματα!
Αυτόματα καταλαβαίνω γιατί σήμερα δεν θα ανεβάσω και εγώ μία φωτογραφία με χτενισμένο μαλλί, αγαπημένο κόκκινο κραγιόν και ένα ποτήρι από το αγαπημένο μου κρασί σε ένα μαγαζί κάπου στο κέντρο....
Και η αλήθεια είναι σε αυτή την φάση είναι επιλογή μου τελικά να πίνω απλά ένα κρασί που βρήκα στο ψυγείο, χωρίς κραγιόν χωρίς παρέα.
Έχοντας κρυωμενο τον άντρα μου η βραδιά αποκτά άλλο νόημα!!
(Χρωστάω κείμενο για κρυωμενο σύζυγό)
Νιώθοντας όμως τόσο γεμάτη, και τόσο κουρασμένη ταυτόχρονα ένα ακόμα Σαββατόβραδο!

Καληνύχτα κόσμε!