Καλοκαιρινά - χειμωνιάτικα! 1-0

Ήρθε η εποχή με τους όμορφους πρωινους  ουρανούς.
Με την  όμορφη δυση που κόκκινα μπλέ γκρί σύννεφα παίζουν κρυφτό με τον ήλιο καθώς δύει.
Η εποχή που την μία μέρα είχε 38 βαθμούς κελσίου.
Και την επόμενη 28 και ξαφνικά άρχισαν και οι βροχές και η θερμοκρασία έπεσε και άλλο.
Η εποχή που ενώ λατρεύω να αφήνω το παράθυρο ανοιχτό για να αισθάνομαι το κρύο καθώς η νύχτα πέφτει ταυτόχρονα ψάχνω κάτι να σκεπαστώ εκτός από το καλοκαιρινό σεντόνι μου.
Μία πετσέτα για παράδειγμα που μπορεί να ξεχάστηκε πάνω στο κομοδίνο!
Και έτσι ένα πρωί ξυπνάς και θες μια ζακέτα!
Όμως η ζακέτα είναι κάπου χωμένη, μαζί με άλλα ζεστά σου ρούχα.
Κάθε χρόνο φροντίζω αρχές Σεπτέμβρη να τα έχω όλα έτοιμα.
Φέτος έδωσα αρκετές αναβολές και έτσι εκτός από των παιδιών που είναι έτοιμα εδώ και μέρες,  βρέθηκα σήμερα το πρωί χωρίς ζακέτα.
Σχόλασα, τσεκαρα τα μαθήματα του μεγάλου μου γιού. Πήγαμε σούπερ μάρκετ. Τακτοποίησα ψώνια.
Μάζεψα την κουζίνα.
Πήρα μια ανάσα και αποφάσισα να κατεβάσω μερικά χειμωνιάτικα!
Έβαλα προσεχτικά τα διπλωμένα ρούχα σε στοίβες πάνω στο κρεβάτι.
Μέχρι να μαζέψω την σκάλα, οι στοίβες των ρούχων δεν υπήρχαν πια εκεί!
Τα βρήκα τα σκορπισμένα σε όλο το σπίτι.
Ο μικρός ξετρελαθηκε, το βρήκε λογικά διασκεδαστικό που η μάνα του έβγαζε ρούχα  από τα ντουλάπια.
Επίσης ανακάλυψε  μπλέ καφέ μαύρα μπορντό παπούτσια και σκέφτηκε να τα πάρει απο την ντουλάπα και να τα βάλει στα κουτιά με τα παιχνίδια του.
Και τα παιχνίδια να τα αδειάσει στο πάτωμα!
Και όσο εγώ του ζητούσα να επιστρέψει τα ρούχα και να σταματήσει να τα πηγαίνει βόλτες στο σπίτι τόσο εκείνος γελούσε και έτρεχε με την αγκαλιά του γεμάτη ζακέτες!
Όταν κατάφερα να συγκεντρώσω τα ρούχα μου πάλι ο μικρός θεώρησε πως είναι ευκαιρία να χοροπηδάει  χαρούμενα πάνω στο κρεβάτι! Ναι μαζί με τα ρούχα χοροπηδούσαν και εκείνα χαρούμενα μαζί του.
Η ώρα είναι περασμένη.
Το σπίτι είναι γεμάτο από ρούχα.
Και καθώς θέλω να αποχαιρετήσω τα καλοκαιρινά και να καλωσορίσω τα χειμωνιάτικα το σώμα μου βρίσκεται σε άρνηση.
Θυμήθηκα ότι έχω ακόμα αρκετά ασιδερωτα.
Θυμήθηκα ότι τα τελευταία εφτά χρόνια τα καλοκαιρινά χειμωνιάτικα είναι και μια περιπέτεια!
Θυμήθηκα και μια φίλη που μου έλειψε.
Της έστειλα μήνυμα
Με πήρε τηλέφωνο.
Μου μιλούσε για χειμωνιάτικα! Και ότι αντί για αυτά θα προτιμούσε μια βόλτα ή ένα ποτό!
Γέλασα γιατί εκείνη την ώρα έγραφα το κείμενο αυτό!
Και αναρωτήθηκα πόσα χρόνια πέρασαν από τότε που έπρεπε απλά να ανοίξω την ντουλάπα μου και να τα βρώ όλα εκεί έτοιμα σιδερωμενα και μυρωδάτα!
Και ναι να πάω μια βόλτα! Να πιω ένα ποτό!

Την αυριανή μέρα την ξέρω καλά!
Θα παλεύω να φτιάξω  θα παλεύει να χαλάει.
Θα γελάει χαρούμενος καθώς εγώ θα θέλω να τα πετάξω όλα από το μπαλκόνι!
Όπως κάποτε που στην δική του ηλικία ο μεγάλος μου γιος τότε γελούσε καθώς προσπαθούσα να στρίμωξω σακούλες με καλοκαιρινά και εκείνες έπεφταν κάτω.
Ανάμεσα σε μαγιό και φούτερ.
Ανάμεσα σε σιδερωμενα και ασιδερωτα..
Είμαι εγώ που δεν θέλω να κάνω τίποτα!
Τουλάχιστον από αύριο θα εχω  ζακέτα!
Καλώς ήρθες φθινόπωρο!



Photo from google