Προεφηβεία τι είναι και πως να την αντιμετωπίσουμε!

Εδώ και κάποιον καιρό είναι λες και το παιδί μου έχει μεταμορφωθεί σε ένα άτακτο πλάσμα δίχως όρια.
Ένα πλάσμα που το λέω μια λέξη και μου λέει δέκα.
Ένας άνθρωπος που δηλώνει ότι τα ξέρει όλα και εγώ λέω τα ίδια και τα ίδια.
Προεφηβεία  να είναι?
Με έχει κάνει πολλές φορές να αισθανθώ ότι είμαι ανεπαρκής ότι κάτι δεν έχω κάνει καλά.
Ότι δεν είμαι αρκετά παρόν ή ότι του χαλάω χατίρια.
Από την άλλη εγώ νιώθω ότι κάποιος τεντώνει τα όρια μου.
Με δοκιμάζει.
Παίζει με τις λέξεις.

Από την μία έχω ένα παιδί που βαδίζει πλέον στα 9 και ένα μικράκι που αναζητά ακόμη την αγκαλιά μου τα βράδια.
Στέκεται χαμηλά στο ύψος των ποδών μου και μου λέει τρυφερά με "αζαπάς πολύ μαμά μου ;"
Και την ίδια ώρα στέκεται πίσω μου το μεγάλο μου παιδί και κάνει διαπραγμάτευση στα όρια μου.
Και εγώ νιώθω η μισή θυμωμένη και η άλλη μισή τρυφερή.
Τα νεύρα μου χτυπάνε κόκκινο..
Και τα δικά του το ίδιο!
Δεν περίμενα πως τόσο γρήγορα μπαίνουν σε όλη αυτήν την φάση.
Δεν περίμενα πως τόσο απλά θα έχω να αντιμετωπίσω τέτοια ένταση με το ίδιο μου το παιδί.
Ψάχνω άρθρα να δω από ποια ηλικία ξεκινάει η προεφηβεία..και πως πρέπει να την αντιμετωπίσουμε..
Μιλάνε για αλλαγές που ήδη τς βλέπω.
Μιλάει για υπομονή που να την βρω όμως ;
Προσπαθώ να έρθω στο ύψος του όπως έκανα πάντα και να τον καταλάβω.
Πολλές φορές ξέρω πως γίνομαι σκληρή όμως προσπαθώ να κρατήσω τα όρια σε φυσιολογικό για την εποχή επίπεδα.
Τις προάλλες για πρώτη φορά του επέστρεψα να κάνει κοπάνα από το σχολείο.
Είχα την ευκαιρία να είμαι και εγώ σπίτι οπότε τον άφησα.
Κάθε φορά σε κάθε νέο άλμα σκέφτομαι πόσο δύσκολος είναι ο ρόλος της μαμάς.
Ταυτόχρονα προσπαθώ να θυμηθώ εμένα ως παιδί, όμως σκέφτομαι και εμένα ως άνθρωπο με ανάγκες που για καιρό άφησα.
Νιώθω να στέκομαι σε ένα σταυροδρόμι..
Χωρίς να έχω χάρτη για το ποιόν δρόμο πρέπει να πάρω
Θέλω να ζητήσω την βοήθεια του κοινού..
Και την βρήκα από την παιδοψυχολόγο  Ελευθερία Μπουγονικολού!
Η οποία με βοήθησε να κατανοήσω το παιδί και μου έδωσε συμβουλές τις οποίες τις μοιράζομαι μαζί σας!

Από την Ψυχολόγο - Παιδοψυχολόγο

Ελευθερία Μπουγονικολού για το mamareggina!

Κατά την εξελικτική φάση της προεφηβίας τα παιδιά μεταβαίνουν προς την ενηλικίωση και το στάδιο της εφηβίας. Είναι μια μεταβατική περίοδος που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς χαρακτηρίζεται από σημαντικές βιολογικές, γνωστικές και ψυχολογικές μεταβολές που αναστατώνουν τη ζωή των νέων, οι οποίοι χρειάζονται χρόνο προκειμένου να κατανοήσουν όλες αυτές τις αλλαγές και να προετοιμαστούν προς την ενηλικίωση.

Eίναι πολύ σημαντικό ότι κατά την διάρκεια της «αλλαγής» οι προέφηβοι βρίσκονται σε μία σύγχυση για το τι νιώθουν καθώς αντιμετωπίζονται άλλες φορές σαν παιδιά και άλλες φορές ως ενήλικες.

Πως θα το αντιμετωπίσω ως γονιός?

• Δείξτε λίγη κατανόηση. Πολλές φορές τα παιδιά απαντάνε με το «δεν με καταλαβαίνεις». Δώστε του λίγο χώρο και χρόνο καθώς ο προέφηβος βρίσκεται σε σύγχυση και ίσως δεν καταλαβαίνει και ο ίδιος πως νιώθει.
• Μην νιώθετε ότι απορρίπτεστε από το παιδί σας. Μια μεγάλη πρόκληση η οποία απασχολεί τους έφηβους είναι η θέση τους στην κοινωνία. Είναι λογικό το παιδί σας να περνάει περισσότερη ώρα με τους συνομιλίκους του καθώς η κοινωνικοποίηση ενισχύει την αίσθηση προσωπικής ταυτότητας η οποία με τη σειρά της βοηθάει τον έφηβο να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες και στα πρότυπα της κοινωνίας.
• Αφιερώστε του χρόνο. Η επικοινωνία είναι πολύ σημαντική κατά την διάρκεια της προεφηβίας. Δείξτε στο παιδί σας ότι είστε εκεί όταν σας χρειαστεί και όταν το θελήστε δώστε του το 100% της προσοχής σας.
• Δεν υπάρχουν θέματα ταμπού. Σεξ και χρήση ουσιών δεν αποτελούν θέματα ταμπού και δεν αποκρύπτουμε καμία πληροφορία γι αυτά. Να είστε διατεθειμένοι να του εξηγήσετε (ακόμα και αν το έχετε κάνει ξάνά και ξανά) χωρίς κριτική αλλά με κατανόηση.
• Παρακολουθήστε μαζί αυτά που του αρέσουν. Ένας πολύ καλός τρόπος για να μάθετε και περισσότερες απόψεις του παιδιού σας καθώς όμως και να δώσετε μια αφορμή για τα θέματα ταμπού είναι οι ταινίες ή οι σειρές που του αρέσουν. Πολλές φορές μέσα από τις ταινίες και τις σειρές προκύπτουν πολύ καλές αφορμές για συζητήσεις όπου μπορείτε να δώσετε στο παιδί κάποιες πληροφορίες χωρίς να αισθανθούν ότι τους κάνετε κήρυγμα.
• Τέλος, μιλήστε για το πως αισθάνεστε. Όταν επικρατεί το συναίσθημα οι συζητήσεις πάντα εξελίσσονται διαφορετικά. Πόσο διαφορετικά ακούγεται στον καθένα μας όταν θα ακούσουμε «Έπρεπε να είχες γυρίσει μέχρι τις 11 είχαμε κάνει συμφωνία» από το «Ανησύχησα που δεν γύρισες στις 11, είχαμε κάνει μια συμφωνία και με στενοχωρεί που δεν την κράτησες».