Η ΜΗ!τρότητα της καθημερινότητας!

Δύσκολη η μητρότητα της καθημερινότητας ειδικά όταν τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Έχω χάσει πια το μέτρημα από τότε που η καραντίνα μας έκλεισε σπίτι μας.
Από τότε που κάθε συνήθεια έπαψε να είναι συνήθεια.
Από τότε που άλλαξαν όλα. 
Είναι μέρες τώρα που νιώθω πως δεν μπορώ άλλο να διαχειριστώ όλες αυτές τις αλλαγές.
Μπορεί σιγά σιγά να επιστρέφουμε σε μια νέα κανονικότητα όμως τίποτα δεν είναι ίδιο.
Ιδιαίτερα τα πράγματα στο σπίτι με τα παιδιά.
Οι τελευταίοι μήνες δεν θυμίζουν σε τίποτα καμία άλλη εποχή.
Την εποχή που ήμουν μαζί με τα παιδιά  συνειδητά από επιλογή.
Τότε που ήταν μικρά ακόμα.
Περιόδους διακοπών, περίοδοι που είχαν μια αρχή και ένα τέλος.
Οι τελευταίοι μήνες δεν έχουν όρια, δεν έχουν ηρεμία δεν έχουν κανονικότητα καμιά..
Περιέχουν πολλά ΜΗ αλλαγές, νεύρα και τρέλα.
Τα παιδιά έχουν ξεφύγει σε όλους τους τομείς και είναι λογικό.
Όμως τις τελευταίες μέρες αισθάνομαι πως δεν έχω άλλες αντοχές.
Νιώθω πως τα όρια μου έχουν εξαντληθεί.
Νιώθω κουρασμένη εγκλωβισμένη.
Νιώθω πως δεν βρίσκω ούτε πέντε λεπτά μέσα στο 24ωρο για μένα.
Είμαστε μαζί συνεχώς.
Αυτοκόλλητοι και δεν ξέρω αυτό είναι τόσο καλό!
Δεν ακούνε πια  και εγώ όλο φωνάζω.
Έχουν εξαντλήσει και εκείνα κάθε φαντασία για παιχνίδι και ομαδικότητα.
Ναι μεν έμαθαν να είναι μαζί συνέχεια και έδεσαν, όμως επικρατεί πολύ το μαζί δεν κάνουν.
Δεν έχω διάθεση να τα κρατάω απασχολημένα με δραστηριότητες.
Κουράστηκαν και εκείνα.
Δεν είσαι η δασκάλα μου μαμά μου είπε μια μέρα ο μικρός.
Οι βόλτες δεν αρκούν για να διοχετεύσουν την περίσσια ενέργεια τους.
Η μέρα δεν φτάνει για όλα όσα θέλω να κάνω.
Τα νεύρα μου είναι τεντωμένα.
Μετά από πολλά χρόνια ως μαμά πριν αλλάξουν όλα είχα κερδίσει λίγο χρόνο για μένα.
Χρόνο για λίγη γυμναστική, που πλέον βαρέθηκα να κάνω μόνη.
Είχα χρόνο να δουλεύω ήρεμα.
Είχα χρόνο και διάθεση να ασχοληθώ μαζί τους μετά το σχολείο.
Εδώ και μέρες νιώθω τόσο εξαντλημένη .
Ναι ξέρω καλά τα θετικά .
Έχω να ενοχλήσω την παιδίατρο τρεις μήνες τώρα.
Τα παιδιά μου είναι καλά στην υγεία τους.
Μας δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία να ξανά βρεθούμε όλοι μαζί.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι να νιώθω ευγνώμων όμως αυτό δεν έχει σχέση .
Όμως όσο εμείς επιστρέφουμε στην κανονικότητα τα πράγματα στο σπίτι δεν είναι κανονικά.
Μου λείπουν τα βράδια εκείνα που τα παιδιά κοιμόντουσαν νωρίς.
Τα βράδια που μπορούσα να κάτσω στον καναπέ και να απολαύσω το βραδινό μου .
Μια σειρά στο Netflix , μια αγκαλιά μια συζήτηση χωρίς δεκάδες διακοπές μέχρι που τελικά ξεχνάς τι έλεγες.
Η όλη φάση επηρέασε πολύ τα παιδιά .
Ακούω τον μικρό που ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό αναφέρει συχνά τους φίλους του και πόσο πολύ του λείπουν.
Ο μεγάλος άλλαξε, μιας και όλα όσα έκανε σταμάτησαν.
Ξέρω καλά πως όλοι έτσι είναι.
Ξέρω καλά πως πρέπει να ξανά επανέλθω.
Είχα ανάγκη να εκφράσω όλα όσα νιώθω γιατί πνίγομαι σε μια καθημερινότητα που δεν μου αρέσει Μια καθημερινότητα που ακόμα δεν έδειξε τι θα αφήσει  στα παιδιά κυρίως!